"Αφιέρωμα στον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ" στα Βράσταμα Χαλκιδικής - "Συνάντηση με τον Αριστοτέλη 2400 χρόνια μετά...."

«Σε μικρούς τόπους γίνονται μεγάλα πράγματα»

Σε ένα από τα πιο παλιά χωριά της Χαλκιδικής « τα Βράσταμα», με αφορμή την συμπλήρωση 2400 χρόνων από τη γέννηση του Αριστοτέλη, εντάχθηκε στο εορταστικό πρόγραμμα του Ευαγγελισμού ένα αφιέρωμα στον μεγάλο αυτόν φιλόσοφο. 

Ομιλητές:

ο δρ. «της Ιστορίας των επιστημών» Γιάννης Καλύβας με θέμα του 

«από τον Αριστοτέλη στον Γαλιλαίο» και

η δρ «Φιλοσοφίας» Χριστίνα Κούρφαλη με θέμα της 

«Αρετή και Ευδαιμονία στον Αριστοτέλη»

Συντονιστής του αφιερώματος ο  φυσικός  Αντώνης Κωνσταντινίδης, παλιός εκπαιδευτικός λειτουργός, οργανωτής της εκδήλωσης με την συνδρομή του ιερέα πατέρα Παντελή.

Ο Αριστοτέλης γεννημένος στα Στάγειρα της Χαλκιδικής, μαθητής της Ακαδημίας του Πλάτωνα στην Αθήνα από το 17^ο μέχρι το 37^οέτος της ηλικίας του, δάσκαλος για 7 χρόνια του Αλέξανδρου διάδοχου τότε του θρόνου της Μακεδονίας, επιστρέφει στην Αθήνα παντρεύεται την Ερπυλλίδα από τα Στάγειρα με την οποία αποκτά ένα παιδί, ιδρύει στο Λύκειο κοντά στην Ακρόπολη την δική του σχολή που ονομάστηκε από κάποιους Περιπατητική, μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου μετακομίζει στην Χαλκίδα όπου πεθαίνει σε ηλικία 62 ετών το 322 π.χ.

Απο το σπουδαίο έργο του γραμμένο σε 400 περίπου κυλίνδρους σε πάπυρο, σώθηκε μόνο το 1/3 από τον μαθητή του διαδόχου του στη σχολή Θεόφραστου, τον Νηλέα. Μετά από δύο αιώνες ο φιλόσοφος Απελλίων τα μεταφέρει στην Αθήνα, από τον Ρωμαίο Σύλλα μεταφέρονται ως λάφυρα στη Ρώμη, ενώ ο Ρωμαίος λόγιος Ανδρόνικος ο Ρόδιος τα αντιγράφει και τα διανέμει, για να καταλήξουν στα ράφια διαφόρων βιβλιοθηκών, μοναστηριών,συλλεκτών ανά την Ευρώπη από τον 5^ον αιώνα  μ.χ  μέχρι τον 8^ο αιώνα μ.χ που  περιήλθαν στα χέρια των Αράβων κατακτητών και μεταφράστηκαν απο διανοούμενους τους στην γλώσσα τους  και εμπλούτισαν τον πολιτισμό τους. Τον 11^ο αιώνα μ.χ οι ευρωπαίοι βρίσκουν σε βιβλιοθήκες του Τολέδου και της Κόρντοβα τα έργα των Ελλήνων φιλοσόφων, μεταξύ αυτών και του Αριστοτέλη. Τα μεταφρασμένα σε αράβικα κείμενα τα μεταφέρουν στις γλώσσες τους, δείχνοντας  ζήλο για την ελληνική διανόηση. Το 12οο μ.χ εμφανίζονται τα ιστορικά Αριστοτελικά πανεπιστήμια  αλλά  συναντούν την αντίδραση από την καθολική εκκλησία μέχρι την εποχή που εμφανίζεται ο Γαλιλαίος το 1564 μ.χ

Ο Γαλιλαίος αμφισβήτησε τις αυθεντίες του καιρού του και άνοιξε τον δρόμο για την επιστημονική επανάσταση του 16^ου αιώνα.

Αναφερόμενος στην ομιλία του δρ Γιάννη Καλύβα θα μείνω στο κλείσιμο της.

<Σε αυτόν τον απέραντο και ανεξιχνίαστο κόσμο όπου ζούμε, είναι συνετό να θεωρούμε πιθανές τέτοιες ανατροπές.. Όπως είναι και συνετό να αμφισβητούμε κάποτε τις αυθεντίες.

Ο Αριστοτέλης βέβαια δεν ήταν ο πρώτος που παραμέρισε τους ομηρικούς θεούς και διατύπωσε τα μεγάλα ερωτήματα περί του κόσμου επιχειρώντας να δώσει με καθάρια ανιδιοτέλεια και λογική τις απαντήσεις

Ήταν όμως ο πρώτος που μπήκε στον κόπο να συλλέξει τις μεθόδους τους και τα συμπεράσματα τους και αφού τα περάσει με αντικειμενικότητα από το κόσκινο της δικής του κριτικής , να τα πάει ακόμα παραπέρα.

Η επιστήμη, σχολιάζει ένας άγγλος στοχαστής, αρχίζει από εκεί που την άφησε ο Αριστοτέλης

Τελειώνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε στην ρήση του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου Φρειδερίκου Νίτσε

« δεν υπάρχει λαός στον κόσμο που να έχει προσφέρει ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ στην ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και να έχει καταπολεμηθεί ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ από τόσους πολλούς λαούς που ΔΕΝ έχουν προσφέρει ΤΙΠΟΤΑ σε αυτήν» >

< στο παρακάτω video,απόσπασμα της ομιλίας του δρ. Γιάννη Καλύβα>

Η δρ Χριστίνα Κούρφαλη στην ομιλία της χρησιμοποίησε μία πρωτότυπη και απλη μέθοδο προσέγγισης του θέματος της «Αρετή και Ευδαιμονία στον Αριστοτέλη»

Ο διάλογος του Αριστοτέλη με ένα μικρό παιδί ήταν ευρηματικός, καθώς απαντούσε σε όλες του τις ερωτήσεις.Παρακάτω παραθέτω ορισμένα απο τα κύρια σημεία της παρουσίασης της.

Ευδαιμονία είναι το ευ ζην και ευ πράττειν. Ποιά είναι η ουσία αυτών ;

΄Όπως στην Ολυμπία το στεφάνι της νίκης το κερδίζουν όχι οι πιο όμορφοι και οι πιο ρωμαλαίοι αλλά αυτοί που συμμετέχουν στους αγώνες , έτσι τα ωραία και τα καλά τα κερδίζουν αυτοί που ενεργούν σωστά. Για να πούμε ότι κάποιος είναι ευδαίμων πρέπει να του αρέσει η ζωή του, να είναι ενάρετος και να πράττει ενάρετα. Η ευδαιμονία ξέρει να αξιοποιεί την ευτυχία.

Τι είναι αρετή;

Αρετή ειναι οι έξεις(συνήθειες). Όσες έξεις είναι άξιες επαίνου τις λέμε αρετές. Τα πράγματα δηλαδή πρέπει να τα μάθουμε πρωτού αρχίσουμε να τα κάνουμε.

Το πιο χρήσιμο και το πιο ευχάριστο για τον άνθρωποι είναι η ζωή η σύμφωνη με τον νου

Γιατί ο ενάρετος λοιπόν είναι και ευδαίμων 

Η πολιτική ασχολείται με τις τέχνες γιατί στοχεύει στην ευδαιμονία των πολιτών.Κάθε τέχνη των ανθρώπων στοχεύει σε ένα αγαθό, όπως η ιατρική για την υγεία .

Η αρετή απο μόνη της δεν είναι ευδαιμονία, γιατί πιθανόν κάποιοι να έχουν αρετή αλλά να μη κάνουν τίποτε.Η ευδαιμονία είναι το αγαθό στο οποίο στοχεύουν όλες οι προσπάθειες μας, ενώ την αρετή την επιλέγουμε γι'αυτό που είναι και για χάρη της ευδαιμονίας.

< στο παρακάτω video,απόσπασμα της ομιλίας της δρ.  Χριστίνα Κούρφαλη >

Λόγω της πολυμορφίας του ακροατηρίου, για την εύκολη κατανόηση  επιλέχθηκε απο τους διοργανωτές ένα video animated της ΕΡΤ 3, οι δε ομιλίες τους είχαν πολλά ευρηματικά στοιχεία επικοινωνίας με το ακροατήριο τους.Στο τέλος της παρουσίασης έγιναν παρεμβάσεις και τοποθετήσεις απο το κοινό, μεταξύ αυτών του Πολυγυρινού αρχιτέκτονα κου Αικατερινάρη .Το κλείσιμο έγινε απο τον πατέρα Παντελή. 

Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του μικρού Πέτρου από το ακροατήριο, όταν του δόθηκε ο λόγος 

«ο φτωχός έχει ανάγκη τα περισσότερα, για να μπορέσει να έχει δίκαιο μερίδιο στην ευδαιμονία»

Ένα είναι βέβαιο ότι κατά την παρουσίαση των ομιλητών, διάρκειας συνολικά μιάς ώρας περίπου, δεν ακούστηκε το παραμικρό σύρσιμο καρέκλας η άλλο χαρακτηριστικό, αυτού που δηλώνει τελειώνετε να φεύγουμε.Σε απόλυτη ησυχία, μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την εξέλιξη του αφιερώματος, μέχρι το τέλος. 
Μια μικρή κοινωνία με πρωτοβουλίες ανθρώπων άξιων, κατάφερε να φέρει την επιστήμη στο βήμα με κατανοητά νοήματα. Ο μικρός Πέτρος όπως και άλλοι μικροί που παραβρέθηκαν στο αφιέρωμα με τους γονείς τους, δείχνουν ότι το μέλλον αυτού του τόπου, παρά τις απαισιόδοξες ενδείξεις, χαράσσει ελπίδα!

Τάσος Ορφανίδης